Lieveling de Blof

Je kijkt omlaag
Je hebt me net gevraagd
Of m'n handen ook zo koud zijn
Of moet ik daarvoor jou zijn?

Het antwoord blijf ik schuldig
Je zwijgt en wacht geduldig
Tot ik eindelijk je hand grijp
En we weten allebei:
De jouwe lijkt wel gloeiend heet
Zo koud is die van mij
En ik zeg:

Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Waar je was gebleven
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Waar je was gebleven
Ga niet weg, maar blijf nog even

Je kijkt naar de grond
Als een twijfelende bruid
Je krijgt het er niet uit
Het blijft weer steken in je mond
Dat ene hoge woord
Ik heb het niet gehoord
Ik heb het niet gehoord

Ik kijk weg
En ik staar maar naar mijn schoenen
Ik kijk weg
Om mijn veters vast te doen
Om op te staan
Om weg te gaan
Maar jij zegt:

Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Waar je was gebleven
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Lieve lieveling, ga door
Waar je was gebleven

Ga door! Ga door!